Τί νά σέ λέγω τά πολλά; Κ’ ἐγώ πολλά βαρειόμαι
ἐστράφησαν οί Φράγκοι μας ἐκεῖσε εἰς τῆν Πόλιν,
κι ἀφότου ἀπεσώσασιν ἐκεῖσε εἰς τόν λιμνιῶνα,
τήν χώρα ἐτριγύρισαν τῆς γῆς καί τῆς θαλάσσης.
Οἱ Φράγκοι ἐμηχανεύτησαν ὡσάν κ’ οἱ Βενετίκοι
μετ’ αὒτους ἦσαν ἑνομοῦ ὁμοίως καί οί Προβεντσάλοι
ὡσαύτως κ’ ἐκ τοῦ Μουσταφᾶ ἐκεῖνοι οἱ Λουμπάρδοι.
Τά τριπουτσέτα ἐστήσασιν ὂλα ἀπό τήν στερέαν,
τές σύνταξες ἐχώρισαν, τόν πόλεμον ἀρχίσαν.
Ἀπό τοῦ πλήθους τῶν τσαγρῶν ἂνθρωπον οὐκ ἀφῆναν
νά στέκῃ ἀπάνω εἰς τά τειχέα τῆς χώρας τῆς Πολέου.
Εἶχαν καί σκάλες ξύλινες, καλά σιδερωμένες
εἰς τά τειχέα τές ἒστησαν διά νά σέβουν απέσω.
Οί καβαλλάροι ἐπέζεψαν ἀπάνω ἐκ τά φαριά
τό ἰδεί τές σκάλες, ἒδραμαν, ἐσέβησαν ἀπάνω.
Οὒτως, ὡσάν σε τό λαλῶ, ἐπιάση ἐτότε ἡ Πόλις,
οἱ Φράγκοι ἐσέβησαν έμπρός ἀπέκει ἐκ τήν στερέαν,
κ’ οἱ Βενετίκοι πάλε ἐσέβησαν ἀπάνω ἐκ τά καράβια,
ἐκεῖθεν ὂπου ἐστήκασιν τόν γῦρον τῆς θαλάσσου.
Ἰστέον γάρ νά ἐξεύρετε ὂτι ἐπιάστη ἡ Πόλις,
ὡσάν ἐπιάστη πρότερον ἀπό τούς Βενετίκους,
εἰς τοῦ νοεμβρίου τές τέσσαρες ἡμέρες ἦτον τότε
τό δέ ὑστερνόν καί δεύτερον τό πιάσμα τῆς Πολέου,
εἰς τοῦ ἀπριλίου τές τέσσαρες ἐγίνη πάλε ἐκεῖνο.
Ἀπό τό πλῆθος τοῦ λαοῦ, τοῦ δυνατοῦ πολέμου,
τινάς οὐκ ἲσχυσεν ποσῶς νά φύγῃ ἀπό τήν Πόλιν.
Χρονικόν του Μορέως
